Rozdział XX

-Cześć kochanie- zawołał Zbyszek.

-Cześć- podeszłam do niego i czule pocałowałam.

-Jakie miłe powitanie- uśmiechnął się.

-Ja się dopiero rozkręcam. Rozbieraj się zaraz będzie obiad.

-A co jest?

-Pierogi ruskie.

-Sama robiłaś?

-No pewnie.

-Przecież nie powinnaś. To trzeba długo stać i je lepić, a ty masz odpoczywać.

-Ciąża to nie choroba. Zresztą chciałam zrobić ci przyjemność.

Pocałował mnie, a potem poszłam do kuchni. Po obiedzie poszłam do sypialni pomóc Zibiemu się rozpakować. Gdy układałam jego koszulki na półce poczułam ręce na biodrach.

-Tęskniłem- zaczął całować mnie po szyi.

-Też za tobą tęskniła- odwróciłam się i pocałowałam go.

Szybko pozbyliśmy się ubrać i leżeliśmy na łóżku. Był delikatny i czuły.

-Co teraz robimy?- zapytałam go.

-Dzisiaj o 19 robimy imprezę. Chłopaki wpadną. Wszyscy się zgodzili.

-Dopiero teraz mi to mówisz? Jest 17. Ubieraj się i do sklepu.

-Już lecę- uśmiechnął się.

Ubrałam się i zrobiłam Zbyszkowi listę zakupów. Po pół godzinie wrócił, a ja zabrałam się do pracy. Zrobiłam tiramisu i szarlotkę. Zibi mi pomagał. Poszłam się przebrać i umalować. Pięć minut później zaczęli schodzić się goście. Na końcu przyszedł Igła z Paulem.

-Hej ludzie król parkietu już tu jest- powiedział na wstępie.

-Paul aż tak dobrze tańczy?- zapytałam.

-Bardzo śmieszne. Mam focha na ciebie.

-Nie możesz się na mnie gniewać.

-A to niby dlaczego?

-Bo na kobietę w ciąży nie wolno się obrażać- pokazałam mu język.

Uśmiechnął się i przytulił mnie.

-Ty to zrobiłaś?- usłyszałam Alka.

-Owszem z lekką pomocą Zbyszka. Samej nie pozwolił mi zrobić.

-Zbychu skarb ci się trafił. Nie zepsuj tego.

-Nie zamierzam- powiedział uśmiechając się.

Poszłam do toalety, a gdy wróciłam siatkarze siedzieli na podłodze i grali w butelkę na pytania.

-Grasz z nami?- spytał Piotrek.

-Jasne.

Zbyszek pomógł mi usiąść na podłodze obok siebie. Po chwili ktoś miał mi zadać pytanie.

-Ja zadam!- powiedział Igła- Którego siatkarza najbardziej lubisz?

-Zamiana pytania- szybko powiedziałam.

-Tak się nie bawimy- Krzysiu się naburmuszył.

-Kobiecie w ciąży się nie odmawia.

-Wykorzystujesz ciążę!

-Jestem w ciąży to to wykorzystuję, ale dobra odpowiem. Ciebie Krzysiu zawsze najbardziej lubiłam.

-Ha wiedziałem!

-Ale dlaczego jego?- zapytali siatkarze chórem.

-Za igłą szyte, poczucie humoru, za grę po prostu.

-Widzicie gówniarze uczyć się!- powiedział zadowolony z siebie Krzysiek.

-Ja ci dam gówniarza staruchu- powiedział Maciek.

Igła udał obrażonego, a potem śmiał się z nami. Po jakimś czasie znów przyszła kolej na mnie.

-Ja zadaję- uśmiechnął się Piter.- Którego siatkarza najmniej lubisz.

-A z Polski czy z zagranicy?

-Na razie z Polski.

-Łatwe pytanie. Jasne, że Plińskiego.

-Dlaczego?- zapytał Igła.

-Chyba wiadomo czemu- popatrzyłam na Zbyszka.

-A z zagranicy?

-Travicy- powiedziałam bez zastanowienia.

Zagraliśmy jeszcze chwilę, gdy już mieliśmy kończyć Paul się odezwał.

-Mam jeszcze jedno pytanie do Moni.

-Jakie?- spytałam.

-Najprzystojniejszy siatkarz- uśmiechnął się.

-Dobranoc!- od razu powiedziałam.

-Hej!- Zbyszek popatrzył na mnie.

-Zibi ty się w tym pytaniu nie liczysz- powiedział Paul.

-Dziku- powiedziałam tak cicho, że nikt prócz ZB9, który siedział obok mnie nie usłyszał.

-N ie słyszałam- powiedział Igła.

-To trzeba myć uszy.

-Ale nikt nie słyszał.

-Ja słyszałem- włączył się Zbyszek.

-To mów który!

Popatrzył na mnie. Kiwnęłam głową, więc powiedział, że Misiek. Każdy z osobna zaczął się bulwersować, że nie jego wybrałam. Gdy już skończyli pożegnaliśmy się i wyszli.

-Czemu Michał?- usłyszałam głos ZB9.

-Bo ciebie nie mogłam wytypować jako, że z tobą jestem. Przecież wiesz, że jesteś moim numerem jeden- podeszłam i pocałowałam go.

I nowy rozdział. Jak wam się podoba?