Rozdział X

      Przez ostatnie dwa tygodnie nie chodziłam na treningi. Nie chciałam się narzucać. Zbyszek przyjeżdżał do mnie codziennie. Dużo rozmawialiśmy, dowiadywaliśmy się o sobie nowych rzeczy. Pewnego dnia miałam wychodzić z domu na zakupy, ale nagle zakręciło mi się w głowie. Po chwili leżałam na ziemi.

-Monika!- usłyszałam przerażone wołanie Dawida.

Wziął mnie na ręce i zaniósł na kanapę do salonu.

-Co się stało?- zapytał gdy już mi przeszło.

-Zakręciło mi się w głowie. To nic- chciałam wstać, ale mi nie pozwolił.

-Ty zostajesz dzisiaj w domu.

-Ale muszę zakupy zrobić- zaczęłam protestować.

-Zapisz mi na kartce co mam kupić.

Wzięłam kartkę i zaczęłam spisywać. Nagle przypomniało mi się, że 5 dni temu powinnam była dostać okres. Zawsze mi się spóźniam od 3 do 7 dni, ale tym razem wystraszyłam się.

-Dawid!

-Co jest?- był przy mnie od razu- znów ci się kręci w głowie?

-Nie- odpowiedziałam, głos mi się łamał.- Kup mi 3 testy ciążowe.

-Co?!- był w szoku.

-Proszę nie pytaj o nic tylko kup.

-Pfff zrobię to tylko dlatego, że chodzi o ciebie.

Uśmiechnęłam się do niego i przytuliłam. Chodziłam zdenerwowana po domu. A co jeśli jestem w ciąży? Jak ja sobie poradzę? Jak zareaguje Zbyszek? Czas strasznie mi się dłużył w oczekiwaniu na Dawida. W końcu wrócił. Od razu wzięłam od niego testy.

-Wiesz jak się czułem? Mateusza spotkałem w aptece.

-Musiał mieć nie złą minę.

Szybko poszłam do łazienki. Zrobiłam wszystkie testy i odłożyłam na umywalkę. Teraz tylko trzeba czekać. Po 2 minutach trzeba było spojrzeć, ale bałam się czekałam jeszcze chwilę. W końcu musiałam zobaczyć. Wyniki testów nie pozostawiały wątpliwości. 3 na 3 pozytywne. Nie wiedziałam co robić. Usiadłam na podłodze i schowałam głowę w kolanach. Usłyszałam pukacie.

-Mogę?

-Jasne.

Dawid zobaczył mnie na podłodze. Podszedł i przytulił.

-Hej młoda. Będzie dobrze. Pomogę ci.

-Dziękuje ci. Jesteś najwspanialszą osobą na świecie.

-Wiesz, że musisz powiedzieć Zbyszkowi?

-Wiem powiem mu jutro na treningu.

-Ale zero grania. Musimy dbać o maleństwo- uśmiechnął się i położył mi rękę na brzuchu.

Następnego dnia kuzyn zawiózł mnie na podpromie.

-Na pewno nie iść z tobą?

-Nie, muszę to załatwić sama.

Odjechał, a ja weszłam na halę. Nie było żadnej widowni. Siatkarze skakali po boisku i krzyczeli. ZB9 zobaczył mnie, podbiegł i pocałował.

-Co się tu dzieje?- spytałam.

-Paul będzie ojcem.- powiedział zadowolony- Nawet nie wiesz jakbym chciał być na jego miejscu- moja mina musiała wyglądać koszmarnie, bo Zbyszek zaraz dodał- nie martw się wiem, że masz studia. Poczekam.

-Nie Zbyszek nie o to chodzi- szybko zaczęłam wyjaśniać- ja przyszłam tu, bo muszę ci coś powiedzieć.

-Bartman wracaj!- usłyszeliśmy trenera.

-Po treningu mi powiesz.

Usiadłam na trybunach i po raz pierwszy zaczęłam wyobrażać sobie życie z Zibim i dzieckiem. Zaczęłam się cieszyć. Teraz kiedy wiedziałam, że Zbyszek chce mieć dziecko poczułam się spokojna i szczęśliwa. Trening szybko zleciał. Siatkarze poszli się przebrać. Po 10 minutach ZB9 wyszedł. Podszedł do mnie i pocałował.

-To ci chciałaś mi powiedzieć?

-Wiesz dziś dowiedziałam się czegoś co zmieni nasze życie o 180 stopni.

-Co się stało?- był zaniepokojony.

-Ja- nie umiałam tego wykrztusić.- Zbyszek ja jestem w ciąży.

Jego reakcja bardzo mnie ucieszyła. Chyba nigdy nie widziałam go takiego szczęśliwego. Przytulił mnie tak, że nogi wisiały mi w powietrzu i zaczął się kręcić. Gdy w końcu mnie odstawił popatrzyłam mu w oczy.

-Kochanie to cudowna wiadomość.

-Wiem, że się kochacie, ale aż tak okazywać uczucia w miejscu publicznym- Igła właśnie wyszedł z hali razem z Paulem i Pitem.

-Paul mam wiadomość- powiedział Zibi- będziemy mieć dzieci w tym samym wieku.

Krzysiek, Piotrek i Paul zaczęli nas ściskać i gratulować.

Tak jak obiecałam jest kolejny :) Ostatnio nie mam co słuchać. Macie jakieś fajne piosenki?