Rozdział LIII

-Zbyszek jestem w ciąży!- powiedziałam i rzuciłam mu się na szyję.

Wszyscy zaczęli bić brawo, a Zibi mocno mnie przytulał i szeptał do ucha.

-Kochanie to cudowna wiadomość. Od jak dawna wiesz?

-Od dzisiaj- zaśmiałam się. Przypomniało mi się coś ważnego.

Odszukałam wzrokiem Dawida i Natkę. Dałam mu znak, żeby wyszedł na środek. Posłusznie wziął ukochaną za rękę i wyciągnął na parkiet.

-Kochanie. Już długo jesteśmy razem i od dawna chciałem ci zadać ważne pytanie- uklęknął, a Natalia zakryła usta dłońmi- Wyjdziesz za mnie?

-Tak- powiedziała i przytuliła mojego „brata”.

Znów usłyszeliśmy gromkie brawa. Usłyszałam głos Michała.

-No jak takie wyznania już na początku są to ja nie chcę wiedzieć co będzie dalej- zaśmiał się Dzik.

Wszyscy zaczęli się śmiać, a później na czele z Igłą krzyczeli.

-Gorzko, gorzko!

Popatrzyłam na ZB9. Uśmiechnięty zaczął mnie całować. Po chwili oderwał się, Krzysiu zaczął śpiewać.

-Nie pijemy wódki, nie pijemy wódki pocałunek był za krótki!

-Ooo Igła jak miło. Jaka oszczędność będzie- zaśmiał się mój mąż.

Libero wystawił mu język. Jednak Zbyszek znów mnie pocałował. Tym razem o wiele dłużej. Potem zaprosiliśmy wszystkich do stołów. Zabawa się rozkręcała. Tańczyłam prawie ze wszystkimi. W pewnym momencie podszedł do mnie Bartek.

-Mogę prosić?

-Jasne.

Poszliśmy na parkiet i zaczęliśmy tańczyć.

-Piękny ślub.

-Dzięki.

-Przepraszam cię.

-Nie masz za co.

-Mam. Mało brakowało, a przeze mnie nie bylibyście razem. Kochacie się, a ja mało tego nie zniszczyłem.

-Nie mów tak. To Konrad mało tego nie zniszczył.

-Ale ja też się do tego przyczyniłem, bo się w tobie zakochałem.

-Nie poruszajmy tego tematu. To już nie ma znaczenia.

-Dla mnie ma, bo ja cię nadal kocham, ale muszę się z tego wyleczyć.

Dalej tańczyliśmy w ciszy. Gdy skończyła się piosenka zauważyłam Dzika rozmawiającego z Magdą. Dobrze się dogadywali. Miło było na nich popatrzeć. Zbyszek siedział przy stole. Usiadłam obok.

-Kochanie?

-Tak żono?- uśmiechnął się.

-Czy Michał ma dziewczynę?

-Z tego co wiem to nie. Z ostatnią zerwał jakiś miesiąc temu. A czemu pytasz?

-Nie uważasz, że fajnie z Magdą razem wyglądają?

-Chcesz się bawić w swatkę?

-Nie tylko pytam cię o zdanie. Nie będę się w to mieszać, ale fajnie by było, gdyby coś z tego wyszło.

-Jestem jak najbardziej za. Przypomniało mi się coś.

-Co?

-Kiedyś się z Michałem założyłem o to, kto pierwszy się ustatkuje. Rzadko kto wtedy stawiał na mnie. A jednak- uśmiechnął się do mnie.

-I co wygrałeś?

-Mam mu wymyślić zadanie.

-Co mu każesz zrobić?

-Nie wiem. Muszę pomyśleć.

Reszta wesela przebiegła normalnie. Litry wódki, dużo śpiewów i tańców. Trochę głupio było nie móc się napić na własnym weselu, ale cieszyłam się, że jestem w ciąży. Przynajmniej teraz wiedziałam, że nie mogę przyjąć propozycji gry w drużynie z Rzeszowa. Po co im ciężarna zawodniczka? Wszyscy długo się bawili. Siatkarze to jednak mają zdrowie. Po weselu pojechaliśmy ze Zbyszkiem do mieszkania. Mój mąż otworzył drzwi,a potem wziął mnie na ręce.

-Zbyszek!- nie spodziewałam się tego.

-To tradycja pani Bartman- uśmiechnął się.

-A gdzie Piotruś?

-U Pita- powiedział zadowolony.

Zaniósł mnie do sypialni i położył na łóżku. Nie umiał rozsunąć zamka od sukienki. Śmiałam się, ale w końcu mu pomogłam. Po cudownej mocy poślubnej zasnęłam wtulona w mojego męża.

Oddaje wam kolejny rozdział. Komentujcie lepiej się pisze gdy się wie, że się ma dla kogo ;)