Rozdział LXXIV

-Halo?- usłyszałam znajomy głos.

-Błagam przyjedź do mnie!- nawet się nie przywitałam.

-Monia co się dzieje?

-Kamil nie mam czasu ci tłumaczyć. Po prostu przyjedź.

-No dobra- rozłączył się.

Walenie w drzwi nie ustawało. Nie rozumiałam czemu nagle postanowił do mnie wrócić. Rozstaliśmy się bardzo dawno co sprawiło, że sobie o mnie przypomniał?

-Wyjdź!- usłyszałam jego krzyk- Nie odejdę!

-Daj mi spokój!

Synek podbiegł do mnie i przytulił do nóg.

-Mama czemu ten pan krzyczy?- spytał.

-Nie martw się tym- pogłaskałam go po głowie- Zaraz wujek Kamil przyjedzie.

-A tata?

-No właśnie. Gdzie ten tata?- wzięłam komórkę i znów próbowałam się dodzwonić do męża, ale miał wyłączony telefon.

Michał nie przestawał próbować otworzyć drzwi. Cały czas się dobijał i krzyczał. Synek przytulał się do mnie. W końcu usłyszałam brata.

-Co ty tu robisz?- krzyknął.

-Kamil? Ty żyjesz?- no tak, on nie wiedział.

-Jak widać. Wynoś się!- wszystko umilkło.

Otworzyłam drzwi. Na korytarzu stał tylko mój brat. Podeszłam i przytuliłam go. Nic nie mówiąc zaczął gładzić mnie po włosach. W końcu odsunęłam się od niego.

-Dziękuję- powiedziałam.

-Nie masz za co. Opowiedz teraz co on od ciebie chciał.

-Czekaj chwilę- wzięłam syna za rączkę i w salonie puściłam mu bajki.

Później udałam się z bratem do kuchni. Opowiedziałam mu całą historię. Wspólnie zastanawialiśmy się o co może mu chodzić, ale nic nie wymyśliliśmy. Usłyszałam otwieranie drzwi. Kamil zerwał i poszedł szybkim krokiem do przedpokoju.

-Można wiedzieć gdzie ty byłeś kiedy Monia cię potrzebowała?!

-Ale co się stało?- nie rozumiał.

-Michał tu był! Chciał całować twoją żonę. Uciekła mu i dzwoniła do ciebie z prośbą o pomoc, ale nie odbierałeś!

Zbyszek:

-Co?- wkurzyłem się- Jak go znajdę to zabiję!

-Nie zmieniaj tematu! Gdzie byłeś, gdy cię potrzebowała?!- widać było, że się troszczy o siostrę.

-Kamil przestań.

-Dobra. Wyjaśnijcie to sobie sami. Ja muszę iść- pocałował Monikę w policzek i wyszedł.

-Gdzie byłeś?- spytała żona.

-U Igły.

-Po co? I dlaczego wyłączyłeś telefon?- dopytywała.

-No dobra powiem ci- uległem w końcu.

-To mów.

-Kupiłem działkę obok Igły. Zacząłem budowę domu.

Stała jak wryta i nic nie mówiła. W końcu podeszła do mnie i pocałowała. Spojrzała mi w oczy i się uśmiechnęła.

-Czemu mi nie powiedziałeś wcześniej?

-Chciałem, żeby to była niespodzianka. Jutro ruszą prace. Miałem dziś spotkanie i wszystko ustaliliśmy. Kiedy ja będę grał budowlańcy będą budować dom. Chcę, żeby był gotowy przed porodem.

-Ale 6 miesięcy to mało czasu na wybudowanie domu- zauważyła.

-Dadzą radę. Muszą, bo mamy za małe mieszkanie na trójkę dzieci- uśmiechnąłem się

-Racja. A ja muszę wyciągnąć stroje ciążowe- westchnęła- Już mi brzuch zaczyna widać. Będę wyglądać jak hipopotam- skarżyła się.

-Będę cię kochał nawet gdy będziesz wyglądać jak hipopotam- zaśmiałem się.

-Ale mnie pocieszyłeś.

Kochani oddaje wam rozdział :) Komentujcie jak się podoba i co byście chcieli zmienić :)