Rozdział XII

          Czułam motylki w brzuchu gdy Sebastian mnie całował i chciałam, żeby to trwało, ale odepchnęłam go od siebie. Po prostu nie umiałam inaczej.

-Maja proszę- szepnął- Kocham cię.

-Seba to ja cię proszę. Przed chwilą zgodziłeś się na przyjaźń, a teraz odstawiasz coś takiego?

-Nie umiem być twoim przyjacielem, nie chcę nim być. Chcę być kimś więcej. Udowodnię ci, że zostanę z tobą i dzieckiem w Rzeszowie.

-Jak?- spytałam.

-Jutro zobaczysz.

Po tych słowach wyszedł. Miałam mętlik w głowie. Kochałam go, ale musiałam myśleć o swoim dziecku. Jeśli Ignaczak wyjedzie to będzie koniec na zawsze. Obiecywał, że zostanie, ale nadal nie miałam co do tego pewności.

Następnego dnia Mateusz przyszedł do mnie o wyznaczonej godzinie. Przywitałam się z nim, pożegnałam z rodzicami i poszliśmy razem do kina na jakąś komedię romantyczną. Nie było to za ciekawe.

-Przepraszam- powiedział Mati- nie sądziłem, że to będzie taka chała.

-Nie ma sprawy- uśmiechnęłam się- Następnym razem ja wybieram film.

-A kiedy będzie ten następny raz?

Zatrzymał mnie i spojrzał mi w oczy. Wziął mnie za ręce. Nie wiedziałam co on robi. Był coraz bliżej.

-Mateusz- szepnęła.

-Majka proszę nic nie mów. Zakochałem się w tobie już pierwszego dnia w szkole. Zajmę się tobą i dzieckiem. Tylko daj nam szanse.

Zaskoczył mnie tym. Nie miałam pojęcia co mam mu powiedzieć. Nie chciałam stracić go jako przyjaciela, ale wiedziałam, że nie mogę z nim być. Wciąż kochałam Sebastiana i nosiłam pod sercem jego dziecko.

-Mati, ale ja nie … - wpił się w moje usta.

Seba:

           Zaraz po wyjściu od Majki pojechałem do prezesa. Musiałem udowodnić Bartmanównie, że mówię prawdę i zostanę w Rzeszowie razem z nią i dzieckiem. Miałem szczęście. Akurat wychodził z gabinetu.

-Ignaczak- zdziwił się- Co ty tu robisz o tej porze?

-Zgadzam się na przedłużenie kontraktu. Najlepiej, żeby był na co najmniej kilka lat- powiedziałem od razu.

-Trochę mnie zaskoczyłeś. Myślałem, że wybierzesz jakąś ofertę z Włoch lub Rosji.

-Jak pan widzi nie. To jest szansa, żebym mógł zostać czy już znaleźliście innego libero na moje miejsce?- spytałem.

-Coś ty. Pewnie, że zostajesz- uśmiechnął się- Przyjdź jutro to ustalimy warunki kontraktu i go podpiszemy.

-Dobrze, dziękuję.

Pożegnałem się i wróciłem do mieszkania. Rzuciłem się na łóżko i myślałem o Mai. Miałem nadzieję, że jak przyniosę jej podpisany kontrakt to uwierzy mi, że zostanę z nią i dzieckiem, że wróci do mnie.

Następnego dnia wcześnie rano pojawiłem się w biurze prezesa i zaczęliśmy omawiać szczegóły kontraktu.

-To na jak długo?- spytał.

-Pięć sezonów- zaproponowałem.

-Długo- zdziwił się- Ale jestem jak najbardziej za.

Zaczęliśmy dogadywać szczegóły. Dosyć sporo tego było, więc chwilę nam to zajęło. W końcu prezes położył przede mną przygotowany kontrakt. Wziąłem długopis i bez namysłu go podpisałem.

-Cieszę się, że nadal będziesz dla nas grał- powiedział.

-Ja też się cieszę.

Uścisnęliśmy sobie dłonie i mogłem iść. Pojechałem prosto na trening. Wszyscy już byli, więc szybko się przebrałem i dołączyłem do chłopaków. Wtedy trener przerwał ćwiczenia i kazał nam się zebrać.

-Pragnę poinformować, że Sebastian Ignaczak- wszyscy na mnie spojrzeli- Podpisał kontrakt i dalej będzie bronił barw drużyny z Rzeszowa. I to przez pięć kolejnych sezonów z opcją przedłużenia o kolejne lata.

Chłopaki mnie wyściskali prócz Bartmanów. Ci rozmawiali we własnym gronie. Podszedłem do nich niepewnie.

-Możemy pogadać?- spytałem.

-Seba posłuchaj. Rozumiemy, że zrobiłeś to dla naszej siostry, żeby być przy niej i dziecku, ale nie musiałeś. Mogłeś wyjechać, a my byśmy jej z rodzicami we wszystkim pomogli- Piotrek wyszedł przed braci.

-Nie mógłbym tak. Kocham Majkę. Chcę być z nią i naszym dzieckiem.

-Straciłeś wielką szansę na kontrakt w Rosji- ciągnął.

-Maja i dziecko są dla mnie ważniejsi.

Cała trójka popatrzyła po sobie, a potem się uśmiechnęli i zaczęli mnie klepać po plecach. Nic z tego nie rozumiałem.

-To chcieliśmy od ciebie usłyszeć- powiedział Piotrek.

-A teraz- zaczął Michał.

-Walcz o nią- dokończył Kamil.

Trener kazał nam wrócić do treningu. Grałem najlepiej jak umiałem. Starałem się bronić wszystkie piłki i przyjmować. Nie mogłem się jednak doczekać końca, żeby pojechać do Mai. Gdy w końcu wybiegłem z hali od razu podjechałem pod jej dom. Otworzył mi jej ojciec. Nie był zachwycony na mój widok.

-Czego tu chcesz?

-Chciałem pogadać z Majką.

-Nie ma jej- powiedział tylko i już chciał zamknąć drzwi, ale mu nie pozwoliłem.

-Wujku rozumiem, że możesz mi mieć za złe to, że chciałem wyjechać, ale zrozumiałem swój błąd. Podpisałem kontrakt na pięć sezonów.

-Pięć?- zdziwił się.

-Tak. Chcę być przy Mai cały czas.

-Posłuchaj. Widzę, że chcesz przy niej być, ale ona chyba nie chce przynajmniej na razie być z tobą. Mam wrażenie, że potrzebuję być chwilę sama.

-Już była chwilę sama- naburmuszyłem się jak małe dziecko- Nie umiem bez niej żyć.

-Wyszła do kina z Mateuszem. Możesz na nią poczekać jak chcesz- zaproponował.

Poczułem, że się we mnie gotuję. Znów ten Mateusz. Byłem o nią cholernie zazdrosny. Chciałem, żeby znów była przy mnie, chciałem móc się nią opiekować.

-Nie, dziękuję. Pójdę już.

Pożegnałem się z wujkiem i poszedłem w stronę kina. Chciałem ją tam złapać i porozmawiać. W parku zobaczyłem jak rozmawia z Mateuszem. W pewnym momencie wziął ją za ręce i zaczął patrzeć jej w oczy. Przyśpieszyłem kroku. Gdy byłem już prawie przy nich pocałował ją. Poczułem ukłucie w sercu.

-Majka!

Odepchnęła od siebie chłopaka i popatrzyła na mnie z przerażeniem. Po chwili stałem obok nich. Nawet nie zauważyłem jak uderzyłem Mateusza z pięści prosto w twarz.

-Seba oszalałeś?!- poczułem ręce Mai na ramieniu.

-Ja?! Dla ciebie odrzuciłem ofertę z Rosji i podpisałem kontrakt w Rzeszowie, a ty już sobie kogoś na moje miejsce znalazłaś?!

-Seba to nie tak. Mateusz mnie z zaskoczenia pocałował.

-Daj mi spokój- powiedziałem tylko i jak najszybciej stamtąd poszedłem.

Mam nadzieję, że kolejny rozdział wam się podoba :) Komentujcie to bardzo motywuje ;)